Een moment om te koesteren

Soms zijn er van die momenten die je kippenvel bezorgen. Gisteren was er zo een.

Samen met mijn kameraad, mijn tweede vader, schouder aan schouder op de nieuwjaarsreceptie… uit volle borst De Strangers meezingen. “Antwârpe… gij zè ga veur mij.”
En op dat moment wist ik: Awel Robert, gij zè ga veur mij ne kerel van goud.

Een eenvoudig lied, een oprechte vriendschap, en een stad die ons verbindt.
Sommige dingen zijn niet in woorden te vatten, maar je voelt ze – diep.

– Alain