Een vleugje kleur op Deurnese bruggen? Het vraagt wat meer dan verf alleen
Wie door Deurne rijdt of wandelt, ziet ze overal: grijze muren, betonnen bruggen, anonieme wanden die smeken om kleur, karakter of gewoon wat leven. En als je het mij vraagt – niet alleen als schepen, maar ook als bewoner van deze wijk – dan kunnen we dat best met kunst doen. Kunst die verbindt, verrast en vertelt. Streetart dus.
Daarom stelde ik een eenvoudige, doch ambitieuze vraag aan minister De Ridder: kunnen we onze bruggen in Deurne voorzien van artistieke murals, en kunnen de regels van AWV daarbij een beetje meebewegen? Want geloof me: onze plannen zijn klaar, onze kunstenaars staan in de startblokken en zelfs de locaties zijn al geselecteerd.
Een brug naar creativiteit, of toch een verkeerskundig obstakel?
De vraag ging over drie specifieke bruggen in Deurne:
- de brug aan de Cornelissenlaan
- die aan de Sterckxhoflei,
- en natuurlijk de Ruggeveldbrug, die zowat de poort is naar het Bosuilstadion én enkele zorginstellingen.
We willen daar verhalen schilderen: over voetbalpassie, zorgzaamheid en buurtleven. Alleen – en daar wringt het schoentje – zitten we met een hoop technische en administratieve voorwaarden van het Agentschap Wegen en Verkeer (AWV). Denk aan kleurrestricties, verplichte coatings, specifieke zones waar wel en niet geschilderd mag worden, en heel wat goedkeuringsprocedures. Begrijpelijk vanuit verkeersveiligheid en onderhoud, maar moeilijk als je een kunstenaar zijn werk wil laten doen.
Antwoord van de minister? Regels zijn er met reden
Het antwoord van de medewerkers van de minister was duidelijk: ja, de regels zijn er – en ja, ze zijn streng – maar dat is omdat veiligheid primeert. Donkere kleuren zouden bijvoorbeeld inspecties bemoeilijken. De gebruikte verf moet ademend zijn om schade aan de brug te vermijden. En uiteraard wil men erop toezien dat kunstwerken geen aanstoot geven of onbedoeld politiek gekleurd zijn. De anti-graffiti-coating? Die dient om het kunstwerk zelf te beschermen tegen vandalisme. Ook dat begrijp ik.
Wat nu?
We nemen deze feedback ter harte en bekijken hoe we binnen dat kader toch mooie dingen kunnen doen. Want als Deurne iets verdient, dan is het wel meer kleur en identiteit op plekken die nu te vaak worden genegeerd. Ik blijf met onze diensten en partners bekijken hoe we het maximum kunnen halen uit de ruimte die er wél is. En we blijven dromen van een Deurne waar elke brug een verhaal vertelt.
Wordt dus ongetwijfeld vervolgd.
– Alain
