Sluikstorten en gouden recepten – achteraf gepraat uit de oppositiehoek
Als oprichter van Deurne Ruimt Op! weet ik als geen ander hoe hardnekkig het sluikstortprobleem in ons district is. Al sinds 2018 sta ik met beide voeten in dit dossier. Meer dan 5.000 persoonlijke sluikstortmeldingen later, ken ik de hotspots als mijn broekzak en weet ik dat de enige werkbare aanpak is: alles resoluut en consequent melden aan Stad Antwerpen. Enkel zo weet de stad waar ze moet ingrijpen en kan er gericht worden opgetreden.
En laat me daar heel duidelijk over zijn: die 5.000 meldingen zijn géén meldingen die ik doe in iemand anders’ plaats, of na doorgestuurde klachten. Nee – dit zijn stuk voor stuk eigen foto’s, eigen meldingen, die ik doe terwijl ik door Deurne wandel, jog of fiets. Omdat ik niet geloof in klagen vanop de zijlijn, maar in doen.
Daarom komt het nogal goedkoop en vooral ongeloofwaardig over dat, nu de liberale partij in Deurne zo goed als van de kaart geveegd is – met amper 1,9% van de stemmen, oftewel 532 stemmen in totaal, en de persoon die onze aanpak hekelt zelf 36 stemmen – ze ineens op de proppen komen met dé ‘gouden oplossing’ voor sluikstort.
Decennialang zaten de liberalen mee in het bestuur van stad én district, en zelden of nooit hoorde je ze over sluikstorten. Laat staan dat er concrete acties uit hun hoek kwamen. Nu, vanuit de comfortabele zetel van de oppositie – zonder enige verantwoordelijkheden – kritiek spuien op mensen die er wel elke dag werk van maken, dat is gemakkelijk.
Ik treed mijn collega Tjerk Sekeris bij: de handhaving moet versterkt worden, en de boetes moeten omhoog. Maar laat ons eerlijk zijn: de burger kan niet verwachten dat ordediensten hun bed opmaken naast elke zak vuilnis. Een overheid kan niet overal tegelijk zijn. Gedrag aanpakken is essentieel, en daar wringt het schoentje.
Ja, sluikstort is een stedelijk probleem, maar het is ook een maatschappelijk probleem. Het gaat om respect – voor je buurt, voor je buren, voor jezelf. Wie bewust afval dumpt, kiest voor gemak ten koste van de gemeenschap. En wie denkt dat één of andere “loopjongen” dat even oplost met een vingerknip, die begrijpt niet hoe diep dit probleem zit.
Als district hebben we al duizenden meldingen doorgegeven, opruimacties georganiseerd, bewustwordingscampagnes gevoerd en blijven we druk zetten op de stad voor betere handhaving. Maar wie écht verandering wil, moet ook zelf meedoen. En niet wachten tot er verkiezingen zijn om ineens wakker te worden.
In Deurne ruimen we niet alleen het vuil op, maar ook de loze praat.
– Alain
