alain-hoeckx-interpellatie-19-juni

Over trouwboekjes, loketten en bevoegdheden

Sommige tussenkomsten in de districtsraad worden formeel “interpellaties” genoemd, maar hadden evengoed schriftelijke vragen kunnen zijn. Zo ook op 19 juni, toen ik een reeks vragen kreeg vanop de extreem rechterzijde van de raad. En hoewel de toon soms wat geprikkeld klonk, beantwoord ik ze met evenveel plezier als alle andere vragen. Want duidelijkheid, daar draait het tenslotte om.

Hieronder: de vragen én mijn antwoorden, overzichtelijk opgelijst.

1. Waarom kregen de districtsraadsleden geen uitleg over wat lokaal en bovenlokaal is, terwijl sommige collegeleden die wél kregen op een raad voor overleg?

Een begrijpelijke vraag. Maar alles wat op die overlegraad van 2 april besproken werd, is nadien netjes doorgestuurd naar de districtsraadsleden: het verslag én de presentatie. Wat daarbovenop nog verwacht wordt, is mij niet meteen duidelijk. Maar als er nood is aan extra toelichting, mag dat uiteraard gevraagd worden.

2. Zijn de technische problemen bij de dienst burgerlijke stand opgelost?

De technische problemen in het planningssysteem van de burgerlijke stand zijn aangepakt. De moeilijkheden werden onder andere veroorzaakt door een samenloop van omstandigheden op vlak van personeel. Intussen zijn nieuwe medewerkers aangeworven en in opleiding, en wordt ook de planning stelselmatig bijgestuurd. De capaciteit wordt in een aantal stadsloketten verhoogd.

3. Waarom beslist de gemeenteraad over de trouwlocaties en niet de districtsraad? En hebben we als district al voorstellen gedaan?

Dat is wettelijk zo geregeld. De federale wetgever heeft bij de hervorming van het Burgerlijk Wetboek in 2018 beslist dat enkel de gemeenteraad nog bevoegd is om huwelijkslocaties vast te leggen. De districtsraad mag wél suggesties doen, op voorwaarde dat de locatie voldoet aan voorwaarden: ze moet neutraal zijn, exclusief voor huwelijken voorbehouden zijn, openbaar toegankelijk zijn. Ik voer als bevoegd schepen momenteel gesprekken met mogelijke partners, maar communiceer pas als er iets concreets ligt.

4. Komt er een commissie waar we uitleg krijgen over de loketwerking en burgerlijke stand?

Ik heb de vraag gesteld aan de leidinggevende van het expertenteam Burgerlijke Stand en doorgegeven aan de districtsraadsvoorzitter.

5. Krijgen de districtsraadsleden het nieuwe trouwboekje te zien?

Het trouwboekje krijgt een frisse look met blauwe kleur, een doosje met gedicht, een kindvriendelijke pagina, en ruimte voor districtsherkenning via een gepersonaliseerd inlegblad en wapenschild op het foedraal. Op slide 18  – van de presentatie die iedereen gekregen heeft – kan je het nieuwe trouwboekje zien.

Tot slot

Het mag dan een formele interpellatie zijn geweest, de vragen waren helder, en verdienen heldere antwoorden. Dat is hoe ik mijn rol als districtsschepen zie: niet alles is onze bevoegdheid, maar uitleg geven mag altijd.

Geen gewone doop, geen gewone reus: het verhaal van Mira en Nilo

Zaterdagochtend 7 juni. De zon liet ons wat wachten en de wolken dreigden met hun vochtige plannen. Maar in Deurne zijn we van geen regen bang – zeker niet als het hart klopt voor iets dat echt telt.

We stonden daar, samen onder paraplu’s maar met warmte in ons hart, om twee bijzondere figuren hun naam te geven: Mira en Nilo. Niet zomaar een reus en haar gezel, maar een reuzin met een klein broertje – letterlijk. Mira torent boven iedereen uit, statig en sierlijk. Nilo is klein van gestalte – een dwerg – maar groots in betekenis.

Ze zijn ontstaan uit de handen, harten en hoofden van cliënten, vrijwilligers en begeleiders van De Vijver vzw. Een plek die ik als schepen met de bevoegdheid Burgerlijke Stand en als mens oprecht koester. Want wat daar gebeurt, is echte gemeenschap maken. Niet vanuit een plan op papier, maar vanuit warmte, betrokkenheid en goesting.

Mira dook ooit op in een garage, vergeten maar niet verloren. Vandaag staat ze hier trots en prachtig, dankzij mensen als Lieve Wittebolle, die als meter haar gezicht mee hielp vormen. Haar peter, Albert Denie, vond haar en gaf haar opnieuw een verhaal. En dan is er Nilo – de kleine, dappere broer. Geen reus, maar minstens even belangrijk. Want hij houdt net als Mira een puzzelstuk vast. Het symbool bij uitstek dat zegt: niemand is compleet alleen. Iedereen maakt deel uit van iets groters.

En ja, het heeft geregend. Maar dat gaf het moment alleen maar meer glans. Tjerk Sekeris, onze districtsburgemeester, doopte Mira – zoals het een echte reuzin betaamt – met een wc-borstel in een emmer vol cava. Plechtig én plezant. De aanwezigen kregen blauw-gele suikerbonen – onze kleuren – en een officiële oorkonde van het district. Omdat dit geen doordeweeks moment was. Dit was thuiskomen.

Wat me vooral raakte? Alles wat je zag, was van hier. De stoffen, de kleuren, de vormen – het kwam allemaal uit de buurt, uit de mensen, uit verbondenheid.

Mira en Nilo: welkom in Deurne.
Welkom bij De Vijver.
Welkom in een district die haar mensen kent, waardeert en optilt – of ze nu reusachtig zijn of net klein van stuk.

85.283 keer Deurne: een jaar vol leven, liefde en erkenning

Sommige cijfers blijven hangen. En dan heb ik het niet over politieke peilingen of economische statistieken, maar over iets veel tastbaarders: de burgerlijke stand. Het is de plek waar grote levensmomenten worden vastgelegd. Waar Deurnenaars trouwen, een kind verwelkomen, afscheid nemen, of zichzelf opnieuw benoemen. En dat is precies wat 2024 zo bijzonder maakte.

Voor het eerst ooit telde Deurne meer dan 85.000 inwoners. 85.283 om precies te zijn. Een historisch moment voor ons district. Maar achter dat getal schuilen duizenden verhalen. Sommige stil, andere luid gevierd. Allemaal even echt.

3562 keer een hoofdstuk

Vorig jaar registreerden we maar liefst 3562 akten. Van eerste huiltjes tot laatste groeten. 1287 baby’s werden geboren in Deurne, en 656 inwoners namen we voorgoed afscheid van. Ook dat hoort erbij. En soms wordt het stil: vijf keer moesten we een akte opmaken voor een levenloos geboren kind. Vijf kleine, stille verdrietjes die diep binnenkomen.

Ik zeg het vaak, maar ik blijf het herhalen: achter elk cijfer zit een mens, een verhaal, een leven. En het is een voorrecht om als schepen van Burgerlijke Stand een stukje mee te mogen schrijven aan die verhalen. Niet als auteur, maar als getuige.

Liefde op papier

We vierden ook de liefde. In 2024 stapten 296 koppels in het huwelijksbootje in Deurne. Daarnaast kwamen er naar schatting 305 wettelijke samenwoningen bij. Maar het leven is niet alleen maar feest: ook 61 echtscheidingen en ongeveer 79 stopzettingen van samenwonen werden officieel vastgelegd. Elk van die momenten verdient erkenning – ook als het pijnlijk is.

Vóór de geboorte al verbonden

Wat mij persoonlijk het meest raakte in 2024? De toename in prenatale erkenningen. 218 keer kozen (toekomstige) ouders ervoor om hun kind al vóór de geboorte officieel te erkennen. En geloof me: dat is zoveel meer dan een administratief vinkje.

Het is een manier om een kindje al in verwachting een plek te geven in het gezin, in het verhaal van mama én papa. En mocht het misgaan — zoals bij een miskraam — dan betekent het ook erkenning voor de partner die vaak onzichtbaar rouwt.
“Had ik dit maar geweten.” Die zin hoor ik nog te vaak. Daarom blijf ik het benadrukken: dit is een mogelijkheid die kracht geeft. Die troost biedt. En die we beter bekend moeten maken.

Na de geboorte kwamen er trouwens nog 80 erkenningen bij.

Identiteit die klopt

Deurne is ook een plek waar mensen zichzelf mogen zijn — en zich mogen worden. In 2024 werden er 84 voornamen aangepast, 19 familienamen gewijzigd, en 3 geslachtsregistraties officieel veranderd. Kleine administratieve ingrepen? Misschien. Maar voor wie het meemaakt: grote stappen, met een diepe persoonlijke betekenis.

Wij zorgen ervoor dat dat allemaal klopt. Omdat iedereen het recht heeft om zichzelf ook officieel te kunnen zijn.

Deurne groeit. In cijfers, maar vooral in menselijkheid. En ik ben dankbaar dat ik daar, vanuit mijn rol als schepen, elke dag opnieuw getuige van mag zijn.

— Alain

Paashaas trouwt in Deurne – liefde en chocolade in de lucht

Niet elke dag verbind je een koppel dat zóveel kinderen blij maakt, maar vandaag had ik de eer om in het districtshuis van Deurne een wel heel bijzonder duo in de echt te verbinden: de paashaas en zijn geliefde.

Onder toeziend oog van tientallen kinderen, ouders en buurtbewoners stapte het huppelende bruidspaar in het huwelijksbootje. En ja, het was een ceremonie met een knipoog, maar ook eentje met warmte en véél chocolade.

Ze leerden elkaar kennen op een zonnige lentedag in het Rivierenhof – ergens tussen de kinderboerderij en een verloren chocolade-ei. Sindsdien zijn ze onafscheidelijk. Ze delen niet alleen hun wortels, maar ook hun routeplanning, verfborstels en een gezamenlijke passie voor perfect verstopte paaseitjes.

Naast het huwelijk was er ook iets te winnen: kinderen die de voorbije weken een kleurplaat hadden opgehaald bij lokale handelaars, konden vandaag hun mooiste creatie komen indienen. De hoofdprijs? Een gigantische chocoladepaashaas van 55 centimeter – groot genoeg om te delen… of net niet.

Na het officiële “ja”-woord volgde een slotzin die ik wellicht nooit eerder heb uitgesproken in mijn carrière als schepen van Burgerlijke Stand:
“In naam van de wet én het district Deurne verklaar ik jullie bij deze officieel meneer en mevrouw Paashaas. U mag elkaar nu… besnuffelen.”

Met dank aan alle deelnemende handelaars, de kinderen en hun ouders, én natuurlijk aan ons kersvers konijnenkoppel voor de liefde en de glimlach.

– Alain

3-3-25: Deurne zegt massaal ja tegen de liefde

Vandaag, op 3 maart 2025, was het een dag om niet snel te vergeten. Voor maar liefst 18 mensen werd het een onvergetelijk moment, want negen koppels gaven elkaar het jawoord.

Als schepen van de liefde mocht ik hen begeleiden bij hun eerste stap in een nieuw hoofdstuk – telkens weer een bijzonder moment om van dichtbij te mogen meemaken.

De liefde leeft in Deurne, zoveel is duidelijk.
Op naar nog meer warme verbindingen, trouwfeesten, en sterke huwelijken in ons district!

– Alain

alain-hoeckx-eerste-huwelijk

Eerste keer huwelijken voltrekken: vijf keer ja!

Eerste keer als schepen een huwelijk voltrekken… en meteen vijf keer na elkaar! Spannend, maar vooral ook bijzonder mooi om te mogen doen.

Tussen de ringen en de geloften door ook een kleine anekdote: één van de koppels was Pools, dus ik had natuurlijk even opgezocht hoe je daar “ja” zegt. Dat werd “tak”.

En zoals het dan gaat bij mij, kon ik het niet laten om er een woordspeling tegenaan te gooien: “In het huwelijk spring je beter niet van de hak op de tak.”
Een poging tot humor, maar ik vrees dat het taalgrapje een beetje verloren ging in vertaling. Gelukkig werd er toch vriendelijk geglimlacht, al was het misschien meer uit beleefdheid dan begrip…

Maar goed, elke ‘ja’ werd vol overtuiging uitgesproken, de zon scheen volop, en de sfeer zat geweldig. Mooie mensen, blije gezichten, en vijf koppels die hun liefde vierden.

Voor mij een dag om nooit te vergeten – hopelijk voor hen ook.

– Alain

 

Valentijnsrun in Deurne: lopen met het hart

De jaarlijkse Valentijnsrun in Deurne is intussen een vaste waarde geworden, en als schepen van Liefde kon ik natuurlijk niet ontbreken aan de startlijn.

Met frisse benen en een flinke portie motivatie haalde ik een nieuw persoonlijk record op de 5 km: 29 minuten en 29 seconden. Niet slecht, al zeg ik het zelf!

Een dikke dankjewel aan Antwerp Athletics en Peter Fischer voor de vlotte organisatie van alweer een topeditie. De sfeer, de lopers en het parcours zorgen elk jaar opnieuw voor een hartverwarmende sportdag in eigen district.

De liefde voor Deurne… die loopt duidelijk diep.

– Alain

Van raadzaal tot huwelijksbelofte: hoe Deurnse kinderen politiek beleven

Wanneer je als schepen in het districtshuis rondloopt, zie je elke dag wel iets boeiends passeren. Maar één van de dingen waar ik telkens opnieuw blij van word? Dat is wanneer de raadzaal zich vult met nieuwsgierige kinderogen en fluisterende klasgroepjes. Want ja: in Deurne krijgen ook de kleinste inwoners de kans om de lokale politiek van dichtbij te beleven.

Tijdens een klasbezoek leren leerlingen uit de 2de en 3de graad van het lager onderwijs op een speelse manier hoe ons district werkt. Ze beginnen in de raadzaal – het hart van onze lokale democratie – waar ze kennismaken met het gebouw en de werking van het bestuur. Daarna trekken ze op speurtocht met iPads door het districtshuis, om hun opgedane kennis nadien te testen met een vrolijke Kahoot-quiz.

En alsof dat nog niet genoeg is, sluiten we elk bezoek af met een symbolisch huwelijk in onze officiële trouwzaal. Twee leerlingen treden even “in het huwelijk” – met alles erop en eraan. Een kleine, ludieke afsluiter die steevast voor grote glimlachen zorgt.

In 2024 mochten we maar liefst 18 klassen verwelkomen, en ook dit jaar lopen de aanvragen weer vlot binnen via deurne.be en klasopstap. De rondleiding duurt zo’n anderhalf uur en als college zorgen we beurtelings voor de nodige ondersteuning tijdens het vragenrondje en de ceremonie.

Politiek klinkt soms ingewikkeld, maar in Deurne maken we het tastbaar – en zelfs een beetje magisch.

– Alain

alain-hoeckx-eerste-districtsraad-elli-merle-frenchie-deurne2

Eerste districtsraad van de nieuwe legislatuur: antwoorden op vragen over ‘Doordacht Deurne’

Onze trouwe viervoeter Ellie was minder enthousiast dan ik over de voorbereiding van de districtsraad. Terwijl ik geconcentreerd op mijn laptop aan het werk was, nestelde ze zich op mijn schoot en begon na enkele ogenblikken al te geeuwen. Duidelijk niet haar favoriete bezigheid!

Toch was het voor mij een boeiende dag: gisteren vond de eerste districtsraad van de nieuwe legislatuur plaats. Het bestuursakkoord ‘Doordacht Deurne’ stond centraal, en raadsleden kregen de kans om vragen te stellen. Als districtsschepen beantwoordde ik enkele van hun vragen met veel plezier. 

Borstvoedingsvriendelijk district

Vraag van Annelies Aertbeliën – Groen fractie:
In het bestuursakkoord lezen we dat Deurne een borstvoedingsvriendelijk district wil worden. Hebt u al initiatieven in gedachten om dit te bereiken?

Antwoord:

In veel landen wordt borstvoeding in het openbaar nog steeds als taboe gezien. Dat willen we in Deurne anders aanpakken. Ons doel is om een vertrouwde omgeving te creëren voor vrouwen die borstvoeding geven. Hoe gaan we dat doen?

  • Handelaars en horeca: We moedigen hen aan om het voorbeeld van stedelijke gebouwen te volgen en waar mogelijk aparte ruimtes te voorzien. Het draait om het geven van een veilig gevoel.
  • Infosessies: In samenwerking met de lokale economieraad stellen we voor om sessies te organiseren om handelaars te informeren over het belang van borstvoedingsvriendelijke locaties.
  • De Bakermat: Dit expertisecentrum ondersteunt zwangere vrouwen en jonge moeders. Via hen willen we meer sessies en labels beschikbaar maken voor handelaars in Deurne. Momenteel zijn er nog geen aangesloten zaken in ons district.
  • Aanpak: Geen straffen, maar belonen. We willen stappen in de goede richting stimuleren. Daarnaast willen we borstvoeding in het openbaar verder normaliseren.

Hartelijke plekken

Vraag van Bert Peeters – N-VA fractie:

In het bestuursakkoord lezen we initiatieven rond gratis koffie en thee beschikbaar stellen via het idee van hartelijke plekken. Creeëren we zo geen concurrentie voor horecazaken als het district het gratis gaat weggeven?

Antwoord:

Een ‘hartelijke plek’ is een locatie, vaak een horecazaak of winkel, waar iedereen welkom is en waar bezoekers elkaar kunnen trakteren. Het concept, geïnitieerd door Enchanté vzw, moedigt klanten aan om bijvoorbeeld een extra koffie of maaltijd te betalen, die later door iemand met minder financiële middelen kan worden geconsumeerd.

In Deurne zijn er op dit moment minder dan vijf zogenaamde ‘hartelijke plekken’. Dat is te weinig. Ons doel is om dit aantal te verhogen.

Samenwerking met Echante vzw: Deze organisatie maakt het mogelijk om via een simpel gebaar iemand anders te helpen. Een extra koffie voor iemand die het minder breed heeft? Dat maakt iedereen gelukkig. Samen met hen willen we meer hartelijke plekken in ons district realiseren.

Huwen op locatie

Vraag van Jan Van Wesembeeck – Vlaams Belang fractie:

U communiceert al via de pers over de mogelijkheid om te trouwen op een andere locatie dan het districtshuis, echter zijn er nog geen gesprekken lopende en is er nog niets concreets. Misschien is het aangewezen pas interviews af te leggen over zaken eens ze gerealiseerd zijn.

Antwoord:

De mogelijkheid om op locatie te trouwen leeft al langer in Deurne. Tijdens de vorige legislatuur bleek dit echter niet evident. Maar nu richten we ons op oplossingen in plaats van problemen.

Stand van zaken: De eerste gesprekken met de provincie zijn positief. Hoewel ik op Facebook tijdens de verkiezingscampagne al heb aangegeven dat dit een uitdaging is, blijf ik hieraan werken. Het bestuursakkoord is een plan voor zes jaar, dus er is tijd om dit te realiseren.

Voorbeelden elders: In andere districten zoals Ekeren, Hoboken en Berchem zijn dergelijke locaties al beschikbaar. Het wordt tijd dat Deurne hierin niet langer achterloopt. Als een district met een hoek af, willen we ook hier een voorloper zijn.

Op maandag 13 januari ontvingen de raadsleden en de pers het bestuursakkoord. Slechts een week later, op 20 januari, nam ATV contact met mij op voor een interview over het voorstel om trouwen op een andere locatie dan het districtshuis mogelijk te maken. Ik heb toen aangegeven dat we de gesprekken hierover opstarten. Vergeef me, collega van Wesembeeck dat ik niet binnen 17 dagen het hele bestuursakkoord al heb kunnen uitvoeren.

Tijdens de districtsraad kwamen geen vragen over mijn andere bevoegdheden, zoals streetart, citymarketing, markten en foren, en dierenwelzijn. 

Een klein gebaar met grote betekenis

Sinds 31 maart 2019 worden akten van de burgerlijke stand in heel het land uitsluitend digitaal geregistreerd. Praktisch en efficiënt, zeker – maar ook een tikkeltje afstandelijk. Want trouwen is niet zomaar een administratieve handeling. Het is een moment dat je wil voelen, koesteren en delen.

Daarom reiken we in Deurne sinds die dag een symbolische oorkonde uit tijdens de huwelijksceremonie. Niet bindend, niet verplicht – maar een gebaar dat het officiële moment een stukje tastbaarder maakt.

We vonden het als bestuur ook belangrijk dat iedereen zich in dat symbool herkent. Dat liefde niet in één hokje past. Daarom bevat de oorkonde niet alleen de klassieke man-vrouw-afbeelding, maar ook een man-man en vrouw-vrouw koppel. Inclusie zit in de details – en net die kleine dingen maken vaak het grootste verschil.

Heel wat koppels spreken ons er nadien op aan. Hoe fijn ze het vinden. Hoe gezien ze zich voelen. En dat is uiteindelijk waar het allemaal om draait: liefde erkennen, in elke vorm, op elk moment, voor iedereen. Na 6 jaar werken we nu een nieuwe creatieve versie uit met lokale ontwerpers.

“Een trouwdag is een dag van liefde en verbinding. Daar hoort ook erkenning bij – voor élk koppel dat ja zegt tegen elkaar.” – Alain Hoeckx