De herfstvakantie in Deurne-Oost, dat betekent foorplezier op het Wim Saerensplein. Van zaterdag 25 oktober tot en met zaterdag 2 november keert de Najaarsfoor terug, met alles wat daarbij hoort: vrolijke muziek, de geur van vers gebak en het herkenbare geroezemoes van gezinnen die samen genieten van een vrije dag.

De foor opent al op vrijdag 24 oktober om 15 uur en brengt opnieuw een mooie mix van vertrouwde attracties. Het schietkraam en vissenspel van Florent Jennes, het geurige gebakkraam van Nie Warm, Nie Wille BVBA, de amusementshal van Patrick Van den Branden en de kindermolen van Jepco BVBA — allemaal vaste waarden die al jaren kleur geven aan de Deurnese foor.

Wat dit jaar extra bijzonder maakt, is dat op zaterdag 1 november de wekelijkse markt en de foor uitzonderlijk gelijktijdig doorgaan op het Wim Saerensplein. Twee vaste tradities die samen voor extra sfeer en volk zorgen in het hart van Deurne-Oost.

De Najaarsfoor is al jaren een stukje erfgoed op mensenmaat. Een plek waar je even halt houdt, iets eet, een praatje maakt en het dagelijkse ritme achter je laat. Het is die typische Deurnese warmte, waar jong en oud elkaar vinden tussen de lichtjes, geuren en klanken van de foor.

Een week lang genieten, ontmoeten en gewoon even samen zijn dat is wat Najaarsfoor opt Wim Saerensplein.

Sommige verhalen beginnen klein, maar groeien uit tot een traditie die een hele buurt op de kaart zet. Zo ook bij Gallo vzw. Wat ooit startte met drie marktkramers op de Frank Craeybeckxlaan, werd dankzij Arthur en later Cris het grootste handelsfeest van ons district. De jaarmarkt in juni en de braderij in september: twee dagen waar Deurne samenkomt, leeft en viert.

Op zaterdag 6 september kreeg Arthur, na veertig jaar bezieling en inzet, het eerbetoon dat hij verdiende. Geen grootse bloemenzee, maar een warme oorkonde, een knipoog, en vooral de dankbaarheid van buren en ondernemers. Zijn compagnon Cris blijft het vertrouwde gezicht. En met Saartje en Tom staat er een nieuwe ploeg klaar om het vuur brandend te houden.

Arthur heeft een leven lang gewerkt aan iets dat ons allemaal samenbrengt. Hij bouwde mee aan de lijm tussen handelaars en bewoners. Wat hij samen met Cris deed, was geen vrijwilligerswerk. Het was passie, overleg, en jarenlang de rug rechten bij elk obstakel. Politie, brandweer, standhouders, bewoners – telkens opnieuw bracht hij iedereen rond de tafel. En telkens opnieuw stond hij er.

Vandaag neemt Arthur afscheid. Hij kijkt vooruit naar rust en tijd in Hongarije. Cris blijft onze rots en geeft zijn kennis door. En Saartje en Tom nemen de fakkel over. Het district gaf hen alle vertrouwen mee, net als die ene oorkonde als symbool voor wat hier is opgebouwd.

Zoals ik het zelf zei die dag:
“Veertig jaar lang stond Arthur mee aan het roer van het warmste handelsfeest van Deurne. Met Cris bouwde hij een traditie die ondernemers en buren verbindt. Als districtsschepen ben ik hen enorm dankbaar. Vandaag eren wij Arthur en Cris met een oorkonde en geven wij Saartje en Tom alle vertrouwen om het vuur levend te houden.”

Met dit eerbetoon zegt Deurne: dank u Arthur, proficiat Cris, en welkom Saartje en Tom. De Gallifortlei blijft bruisen, en Gallo vzw blijft het kloppend hart van ons handelsleven.

Wie graag kuiert over een markt in Deurne, weet hoe gezellig dat kan zijn. De geur van verse groenten, de roep van de marktkramers en een praatje met een bekende maken het compleet. Maar om het ook veilig te houden, hebben we nu duidelijke borden opgehangen aan de ingangen en uitgangen van onze markten.

Op die borden lees je:
“Hou het fijn op ons plein! Verboden te fietsen en te steppen op de markt. Samen zorgen we voor de Frans Baetenstraat / Ten Eekhovelei / Wim Saerensplein.”

Ze hangen op de dranghekken die je telkens tegenkomt wanneer je de markt betreedt of verlaat. Het lijkt misschien een detail, maar het is broodnodig. Een fietser of stepper die zich tussen de kramen wringt, kan zorgen voor gevaarlijke situaties. En dat willen we vermijden.

De politiecodex is hier trouwens heel duidelijk over: “Bezoekers van de markt mogen zich niet al rijdend op de openbare markt begeven met een rijwiel, step, motorrijwiel of motorvoertuig.”

Binnenkort zetten we nog een stap verder. Dan kleden we de dranghekken volledig in met doeken die niet alleen de marktbezoeker welkom heten, maar hen tegelijk ook informeren en sensibiliseren. Zo maken we van onze markten niet alleen een plek waar je met plezier komt winkelen, maar ook een veilige en aangename omgeving voor iedereen.

Een markt is en blijft een ontmoetingsplek. En dat lukt het best wanneer we samen zorg dragen voor de sfeer én voor elkaar.

De Unitaswijk bestaat dit jaar 100 jaar en dat mocht niet onopgemerkt voorbijgaan. Al lang vroegen buurtbewoners naar een echte wijkfoor, en dit jubileum was het perfecte moment om die wens eindelijk waar te maken.

Makkelijk was het niet. De straten in de wijk zijn smal en het park ligt vlakbij, waardoor het organiseren van zo’n evenement een hele uitdaging is. Samen met de hulpdiensten en de marktkramers zijn we op zoek gegaan naar een haalbare oplossing. Uiteindelijk bleek de Unitaslaan de geschikte plek om er toch een kleine, gezellige foor te organiseren.

En zo kan je tijdens het laatste weekend van augustus in de Unitaswijk genieten van alles wat een echte kermis zo charmant maakt: smoutenbollen, eendjes vissen en een schietkraam. Voor het eerst in honderd jaar keert de kermissfeer terug naar deze buurt.

Voor mij voelt dit als de kers op de taart voor de viering van 100 jaar Unitaswijk. Een cadeau van het district aan de bewoners, dat meteen ook een stukje geschiedenis schrijft.